tester

Amine Et-Taïbi: “Ik voel me hier thuis. Op het veld én daarbuiten.”

Door Ties van Baars

Over wennen aan Nederland, koken voor teamgenoten en dankbaar zijn voor familie.

Wie met Amine Et-Taïbi praat, merkt al snel hoe ontspannen en open hij is. Geen bravoure, maar een rustige jongen die met een oprechte blik vertelt over zijn leven in Nederland. “Ik zit doordeweeks in Helmond,” zegt hij. “Maar als ik tijd heb, ga ik naar huis, naar mijn familie.” Het typeert hem: nuchter, warm en hecht met de mensen om hem heen.

Een nieuw ritme in Helmond

Sinds zijn komst woont Amine doordeweeks in een appartement dicht bij het stadion, samen met meerdere ploeggenoten. “We zitten allemaal dicht bij elkaar. Dat maakt het gemakkelijk en leuk. Als je iets nodig hebt of gewoon even wilt relaxen, ben je zo bij iemand binnen. Ik ben veel met Noah en Alen, we wonen zelfs in hetzelfde gebouw en rijden samen naar de club.”

Helmond zelf bevalt hem verrassend goed. Hij geniet van de rust die de stad uitstraalt. “Ik wandel graag door het centrum, langs de winkels of naar het kasteel. Het is gezellig hier. Geen drukte, precies goed.”

Nederlandse competitie, nieuwe energie

De overgang van België naar Nederland voelt voor hem natuurlijk aan. “Het voetbal is hier wat meer open en aanvallend,” legt hij uit. “Dat past wel bij mij. Ik hou van combinatiespel en aanvallen.” Het plezier straalt ervan af wanneer hij het over het veld en de ambiance heeft. “Ons veld is fantastisch. En de fans, die staan altijd achter ons. Dat voel je echt. Dat geeft energie, telkens opnieuw.”

Dat hij is verhuurd, verandert voor hem niets aan zijn instelling. “Je bent hier om je best te doen voor de club. Dat blijft hetzelfde.”

Familie als constante steun

Zijn familie speelt een grote rol in zijn leven. Zijn broer, ook een voetballer en een jaar jonger, is iemand met wie hij al vanaf jonge leeftijd onafscheidelijk is. “We hebben elkaar altijd sterker gemaakt. Samen trainen, samen spelen. Het zou mooi zijn om ooit samen op het hoogste niveau te staan.” Zijn vriendin, die nog in België studeert, komt regelmatig naar Helmond om bij thuiswedstrijden aanwezig te zijn. En zijn ouders? Die zijn er bijna altijd. “Thuis, uit… ze proberen overal bij te zijn. Dat voelt goed. Hun steun betekent alles.”

Koken, lachen en het leven buiten het voetbal

Thuis achter de kookplaat voelt Amine zich op zijn plek. “Ik kook heel graag. Vaak TikTok-gerechtjes,” zegt hij met een grijns. “Ik heb al aangeboden om voor Noah en Alen te koken, maar ik weet niet of ze me volledig vertrouwen.” Zijn lichte humor en zelfspot maken hem makkelijk benaderbaar. Hij houdt van samen dingen doen, maar ook van zijn eigen ritme.

Vrije tijd vult hij graag met PlayStation. “Momenteel zit ik in de FIFA-periode,” vertelt hij lachend. “Ik speel soms met Dennis en Hugo. En volgens de jongens zou Flor heel goed zijn… maar dat moet ik nog zien.” Dat Helmond Sport niet in FIFA zit, vindt hij jammer. “Het lijkt me leuk om met je eigen team te kunnen spelen.”

Over cultuurverschillen met Nederlanders hoeft hij niet lang na te denken. “Eigenlijk niet veel. We spreken dezelfde taal, dat helpt. Alleen lachen we af en toe om elkaars accent.” Zijn Belgische en Marokkaanse achtergrond is iets waar hij met trots over spreekt. “Beide landen hebben zich gekwalificeerd voor het WK. Dat is mooi om te zien.”

De kracht van de Helmond Sport-supporters

Wanneer hij over de fans begint, verandert zijn toon naar iets dat bijna plechtig klinkt. “Ik zou niets veranderen aan onze supporters. Ze zijn geweldig. Zelfs als we uit spelen zijn ze vaak nog luider dan de fans van de tegenstander. Dat is indrukwekkend.” Hij voelt hun aanwezigheid letterlijk op het veld. “Als je het veld oploopt en je hoort ze zingen… dat geeft zoveel kracht. Je wilt daar iets voor terugdoen.”

Amine eindigt met dezelfde oprechtheid waarmee hij begon. “Ik voel me welkom hier. Ik voel me goed. En elke dag wil ik beter worden, voor mezelf, voor de ploeg en voor de mensen die achter ons staan.”

Nieuws

Wedstrijden

Onze Club

Kaartverkoop